Natuurkrachten fascineren mij. Ik gebruik ze dan ook graag om te beschrijven en begrijpen wat er van binnen gebeurt. En het gaat nog een stapje verder: ik maak bewust gebruik van natuurkrachten om mijn eigen proces te helpen. Zo gaat loslaten gemakkelijker als het tij keert van vloed naar eb.
Tot in ieder geval zo’n 150 jaar geleden werden de krachten van de natuur vrijwel uitsluitend toegeschreven aan de goden. Men beschouwde het rollen van de donder, aardbevingen, vulkanische uitbarstingen, de seizoenen als ingrijpen van God en vaak zelfs de manifestatie van God hier op aarde. Inmiddels hebben we voor al deze natuurkrachten een wetenschappelijke verklaring.
De fenomenen uit de natuur hebben een enorme invloed op ons leven. Wat zou er gebeuren als de aarde niet meer om haar as draait of stopt om rond de zon te draaien? Het leven op deze planeet zou stoppen. Maar denk ook aan de enorme aantrekking van de maan die tweemaal per dag de wateren van alle oceanen, zeeën en rivieren naar zich toetrekt en ook weer opstuwt. De seizoenen die de hele natuur aansturen in hun cyclus van bloeien, groeien, vrucht dragen en in zichzelf keren.
Het zou eigenlijk vreemd zijn als deze krachten op heel onze omgeving invloed hebben, maar buiten onszelf blijven. Te vreemd eigenlijk. En dus is het ook niet zo. Carl Gustav Jung sprak over de archetypische beelden en beschreef daarin ook de natuurkrachten. Beelden die als een soort psychisch DNA in onze geest verankerd liggen. En doordat daar generatie na generatie een betekenis aan verbonden werd, dragen we dit als erfenis mee.
De natuurkrachten hebben een gelijke aantrekkende, voortstuwende en opbeurende kracht op ons als op de natuur. In tegenstelling tot alle generaties voor ons, doen we er alleen niet zo veel meer mee als vroeger. Tenzij je misschien een beroep hebt waarin je direct met natuurgeweld rekening dient te houden als waterbeheerder, agrariër of molenaar.
Denk er eens over na in welk seizoen van het leven je staat. Zit je in de bloei van de lente of in de dorheid en ingekeerdheid van de winter? En welke vulkaan in jou staat op het punt van uitbarsten als jij je voelt koken bij het zien van onrecht op het journaal.
Graag maak ik gebruik van de grote krachten die om ons woeden en waar we onderdeel van uitmaken. In metaforen om dingen duidelijk te maken. Maar ook helpen de krachten van de natuur mij binnen de psychodynamica om los te laten, vast te houden, te ontvangen of expressie te geven aan ‘grote’ persoonlijke thema’s. En of ze nu een ‘act of God’ of ‘act of Science’ zijn. Dat maakt mij dan niet zo veel uit.
