Wie ben ik?

Nou, eigenlijk niet.

De opleiding maakte mij geen coach of therapeut. Want coachen was en is één uitvloeisel van wie ik in mijn kern ben. Maar wel gaf deze opleiding mij opeens een enorme hoeveelheid tools om in te zetten met cliënten. Waardoor ik veel effectiever te werk kan gaan.

En vooral werd er flink geploegd, gesnoeid en gezaaid binnen mijn eigen fundamenten. Ik werd geïnspireerd om mijn vrije denken, dat ik op enig moment had ingeruild voor andere belangrijke waarden, weer te omarmen. Dat is nog wel de meest waardevolle oogst van deze opleiding. Een oogst die niet stopt maar alleen maar rijker wordt.

Ik ben me vooral bewust dat wat ik doe slechts een uitvloeisel is van wie ik ben. Dat klinkt misschien logisch. Toch identificeren we ons vaak met wat we doen, met de overtuigingen die we hebben, hoe we ons voelen of bij welke (sub)groep we horen. En dat is prima. Want identificatie helpt enorm om jezelf te begrijpen.

Maar het is niet wie we zijn. Het zijn uitvloeisels van wie we zijn. En daarom belangrijke handreikingen om meer zicht te krijgen op wie je bent. Omdat het soms lastiger is woorden te geven aan wie je bent dan wat je doet.

Wanneer ik een traject ga met een cliënt is wie iemand in zijn of haar kern is een heel belangrijk thema. En dan hoef je niet precies te weten hoe die kern er uit ziet. Toch komt er zeker meer zicht op wie je bent. Zo ga je beter begrijpen wat je doet en waarom je dat doet. En helpt het je keuzes te maken die passen bij wie je in je kern bent. Keuzes waarin jouw kern meer tot uitdrukking komt. Waardoor je met meer voldoening je leven leeft.

En dat kan werk- of onderneming gerelateerd zijn. Maar raakt ook alle andere gebieden of sociale omgevingen waarbinnen je je beweegt. Je relaties, gezin, hobby, sport, religie of spiritualiteit en vul maar in.